Hij wordt de ‘godfather’ van de hedendaagse Indonesische kunst genoemd: Oei Hong Djien. Geboren in Magelang in 1939, telg uit een Chinese familie die al generaties in Midden-Java woont. Oud genoeg voor herinneringen aan de revolutietijd, maar ook aan de katholieke Nederlandse school in Semarang waar hij vanaf 1948 op zat. Toen heette hij Eddy.
Oei is een ongelofelijk energieke man. Hij praat, in het Nederlands, met enorm enthousiasme ons een ochtendlang de oren van het hoofd. En neemt ons daarna mee naar een van zijn musea, in wat ooit het ouderlijk huis was. Hij laat er de kamer zien waar de hele familie begon te bidden toen Indonesische jongeren met hun scherpgepunte bamboestokken in 1947 het huis binnenstormden. Magelang lag in het gebied van de Republiek Indonesië, Chinese families werden er soms van verdacht te spioneren voor de Nederlanders door bijvoorbeeld kwetsbare locaties door te geven.
De familie Oei bracht het er toen zonder kleerscheuren vanaf. Voor de kleine Hong Djien was het een angstige ervaring. Maar, zo wuift hij weg, je was een kind en je eigenlijk niet bewust van de vele gevaren van die tijd. Hij heeft hem wel een levenslange fascinatie voor kunst over de revolutie bezorgd. En eigenlijk voor alle hedendaagse kunst. Waar je ook kijkt in zijn huizen, overal hangt, staat of ligt wat, in alle soorten, maten en stijlen Een fascinerende ervaring.
