Woorden als wapen. Mijn computer heeft sinds kort een mapje met de naam ‘Project 2021’. Het staat voor een nieuwe televisieserie, uit te zenden vanaf najaar 2021. Meestal is er bij de start van een serie op z'n minst een werktitel. Nu niet. Want het gaat over omstreden bladzijden van ons verleden: de koloniale geschiedenis. En hoe vat je dat samen in een paar treffende woorden?
Sommige woorden lijken op elkaar in het Nederlands en het Indonesisch. Dit blog kan ook Proyek 2021 heten. En een van de opties voor de serietitel is: Revolutie. Ofwel Revolusi in het Indonesisch. Dat woord dekt de lading een beetje, maar niet genoeg. We willen laten zien hoe de kolonie Nederlands-Indië veranderde in de Republiek Indonesië. Het is een verhaal dat van start gaat aan het begin van de 20ste eeuw en zo’n 50 jaar later eindigt. Vijftig jaar geschiedenis in negen afleveringen van 45 minuten, daar ga ik nu, juni 2019, aan beginnen.
Veel is nog blanco, maar één rode draad staat al vast: de grootvader van presentator Hans Goedkoop. Deze man, geboren in 1898, maakt carrière in het KNIL, het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger. Voor Hans was hij een fantastische opa, maar dat was lang na de koloniale oorlog. Kan hij ook oorlogsmisdaden op zijn geweten hebben? Het wordt een spannend en waarschijnlijk ook ongemakkelijk onderzoek, dat weet ik nu al.
Ik ga verslag doen van wat er uit het verleden opduikt. Melden wat de speurtocht in archieven en de gesprekken met ooggetuigen en deskundigen oplevert. Altijd met foto's, het is tenslotte een televisieserie. Als eerste een foto die ik ooit maakte in Indonesië. Vanuit de trein van Jakarta naar Bandung. ‘Neutraal’ landschap, alles ligt nog open, ik hoef nog geen conclusies te trekken. Maar ik moet uiteindelijk wel een titel vinden.
