Project 2021

Voor me ligt een ansicht met een afbeelding uit 1912 van het Zwitserse Sankt Moritz. Fascinerend hoe ook na ruim 100 jaar het landschap zo herkenbaar blijft. De vorm van de meren, de bergtoppen. Ik genoot de afgelopen week van die betoverende omgeving. Al zou het nog veel mooier zijn geweest als ik hier als vakantiebericht een oude ansicht van het Javaanse hotel Tosari had kunnen plaatsen. Helaas. Het is deze zomer Zwitserland in plaats van Indonesië geworden.

Een aantal weken terug werd duidelijk dat het filmen in Indonesië nog langer op zich laat wachten. Teveel corona. Ik regelde een week wandelen in de Alpen, bijna als troost. Nu, bij terugkeer, is het nog erger. De opnames in Indonesië worden voor onbepaalde tijd naar achteren geschoven. Tot het moment dat we echt veilig kunnen werken in Indonesië en alle musea daar weer open zijn. Om maar iets te noemen waar wij afhankelijk van zijn.

Met het uitstel is wordt ook de uitzenddatum naar achteren geschoven. De serie maken zonder in Indonesië te filmen is voor ons geen optie. We willen juist zo graag het Nederlandse en het Indonesische verhaal bij elkaar brengen. Dat kan niet als je alleen hier filmt. We werken nog wel aan een verhaal dat zich louter afspeelt in Nederland ná 1950, over de gevolgen van het afscheid van Indonesië. Daarover in de toekomst meer.

Het besluit de serie naar achteren te schuiven heeft ook gevolgen voor dit blog. Ik blijf graag doorschrijven over de geschiedenis. En gelezen worden natuurlijk. Er wordt gezocht naar een manier om een en ander te regelen. Wordt ook hier dus vervolgd. Als toetje een van mijn favoriete ‘koloniale’ foto’s. Een ambtenaar van het gouvernement poseert met zijn werkers. Die opstelling! Klassiek voorbeeld van een beeld dat meer zegt dan woorden.